Türk-İslam Davası'nın ilk Şehidi Ruhi Kılıçkıran'ın hayatı:
1946 senesiydi. Osmaniye’nin Rızaiye mahallesinde Ömer Efendi ve Münire Hanım’ın Ruhi adında bir oğlu dünyaya geldi. Lakin dünyaya kadersiz geldi. Ruhi Kılıçkıran, çocuk yaşta babasını kaybetti. Münire Hanım, Ruhi ve büyük oğlu Hüseyin’i tek başına büyüttü. Onlara baba yokluğunu yaşatmamaya çalıştı. İlk ve ortaöğretimini Osmaniye’de tamamladı. Lakin henüz ilkokul yıllarında, çelik çomak çağında iken o abisi Hüseyin ile simit satarak ailesine destek olmaya çalıştı. Soğuk sıcak demeden çalıştı, çabaladı annesini kimseye muhtaç etmedi.
Hakk’a hizmet yolunda haksızlıklarla mücadeleyi bu yıllarda öğrendi. Çok büyük bir ikna kabiliyetine sahip olan ve davranışlarıyla çevresine örnek, bir ruh disiplini ve mücadelede dürüstlük kaynağı olarak kabul ettiği sporun birçok dallarında başarı göstermişti. 1966 senesinde Ankara Üniversitesi’ne İlahiyat Fakültesi'ne kaydoldu. Bu yıllarda geçim zorluğu ile uğraştı. Lakin annesine bu zorluğundan hiç bahsetmedi. Onun için önemli olan tek şey ana duasıydı. Annesinden tek talebi buydu. Bayramları yol parası harcanmasın ailesi zor duruma düşmesin diye Ankara’da yalnız kalmak zorunda kaldı. Bu dönemde bir nevi açlık orucuna tutuyordu. Okumak için geldiği Ankara’da site yurdunda kalıyordu. 4 Ocak 1968 senesinde iftar yemeği için Site Yurdu’nun kantinine gitmişti. Burada orucunu açmış, duasını etmişti. O sırada içeriye bir grup komünist öğrenci geldi. Kutsal değerlerimize, dinimize en ağır hakaretlerde ve küfürlerde bulundu. Karşılarında ise; susup boyun büküp küfrü kabul edenleri değil Ruhi Kılıçkıran gibi Hak yolunda başını dimdik tutan küffara boyun eğmeyen, zulme duran karşı duran biri çıktı. Ruhi Kılıçkıran, kavgadan yana değildi.
Önce konuşup küfrü geri almalarını söyledi. Zalimleri uyarmaya çalıştı. Lakin onlar söylemlerini daha çok arttırdılar. Artık uzlaşma şansı ortadan kalkmıştı. Ruhi Kılıçkıran bir yumrukla elebaşı yere indirdi. Lakin küffar mert değildi, bir kişiye karşı bir sürü kişi, silahsız birine karşı silahlı karşılık…
Ruhi Kılıçkıran’ın üzerine çullanan komünistler, onu adice kurşunlayarak şehit etmiştir. Ülkücü Hareket’in ilk Türk –İslam davası uğruna verdiği ilk şehittir. Şehitler kervanının kurucusudur. Mukaddes emanetlerimizin koruyucusu, ilk can, ilk kan ve ilk fidandır. Ardından ağıtlar yakılmış, şiirler yazılmıştır.
''Vatan derdi, Kur'an derdi,
Bir başkaydı onun derdi,
Gitti Cennet bahçesine,
Şehitlerle güller derdi...''
Rahmet, minnet ve dualarla anıyoruz...
